ماتیاس کلستاد [1]فوق لیسانس انسان‌شناسی از دانشگاه کپنهاگ دانمارک است. او سال‌ها به عنوان مدیر تجربه‌ی خرید[2] در ایکیا فعالیت کرده و هم اکنون به عنوان کارشناس توسعه کسب و کار با شرکت Norsk Tipping همکاری می‌کند. ماتیاس کلستاد از
اجلاس جهانی انسان‌شناسان کسب وکار هرسال در یک شهر برگزار می‌شود. به علت شیوع بیماری کرونا این اجلاس در سال 2020 برگزار نشد و امسال برای اولین بار خارج از ایالات متحده‌ی امریکا و به میزبانی دانشگاه آزاد برلین به
فرآنس بوآس (1942-1858) یکی از پیشگامان انسان‌شناسی مدرن تلقی می‌شود. او دو نظریه‌ی مهم دارد: خاص گرایی تاریخی: هر جامعه نمایشی جمعی از گذشته‌ی منحصر به فرد تاریخی خود است. نسبی گرایی فرهنگی: باورها، ارزش‌ها و عملکردهای هر شخص تحت
انسان‌شناسی کسب و کار، کاربرد پژوهش‌ها و تئوری‌های انسان شناختی در کسب و کار است. استفاده از پژوهش‌های مردم‌نگارانه و مدل‌های نظری جامع می تواند درباره‌ی مخاطبان، روندها و فرهنگ سازمانی دانش تولید کند.
سال 2020 بزرگترین اتفاق زندگی ما را رقم زد. پاندمی کووید 19 پیامدهای بسیاری با خود به همراه داشت. شرایط سیاسی و اقتصادی را دگرگون کرد. بزرگترین و مطمئن ترین صنایع ( مثل صنعت هواپیمایی و گردشگری) را به
استخدام انسان‌شناسان برای ارائه‌ی تصویری از سازمان‌ها که در آن مسئولیت اجتماعی از ترجیحات سازمان است امری شناخته شده است. به عنوان مثال معمولاً شرکت‌های معدنی زمانی که فرآیندهای استخراج و تولید منابع معدنی را آغاز می‌کنند، انسان‌شناسانی را به
اعتماد و ترس اجزای رابطه‌ای مستمر هستند که دائما در حال توسعه است. هدف ما توسعه وسایل نقلیه‌ی خودرانی[1] است که با اجتماع هماهنگ بوده و به گونه‌ای عمل می‌کند که از منظر اجتماعی قابل پذیرش باشد. ملیسا سفکین[2] –
“ما درجا می‌زنیم و رقابت حاشیه امن ما را ازبین برده است.” جملاتی از این دست که این روزها از زبان بسیاری از مدیران عامل شنیده می‌شود مبین وجود کوره‌راهی در مسیر احیای اقتصادی است. به عنوان مثال این روند
آندریا سایمون، یک انسان‌شناس شرکتی است که متخصص همکاری با سازمان‌هایی است که خواست و یا نیاز به تغییر دارند. شرکت او (SAMC)، اتنوگرافی و تئوری‌ها، روش‌ها و ابزارهای انسان‌شناسی شرکتی را برای کسب‌وکارها و سازمان‌های غیر انتفاعی به کار
چرا کارمندان شرکت‌هایشان را ترک می‌کنند و شرکت‌ها برای مقابله با این امر چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ هزینه جابه جایی نیرو بسیار بالاست. انجمن مدیریت منابع‌انسانی (SHRM) بیان می‌دارد که مبلغی مابین 50 تا 90 درصد حقوق سالانه یک